Grote beeldschermen. Strenge beveiligers. Dranghekken. Vliegende camera’s. De muzikanten van de Boxtelse band vanBakkus trokken zaterdag alle registers open in hun show ‘vanBakkus durft te dromen’. Podium Boxtel was tot de laatste plaats uitverkocht voor een muzikale tijdreis waarin de bandleden transformeerden van bleue amateurmuzikanten tot gelouterde rocksterren.
Op uitnodiging van Podium Boxtel gaf vanBakkus een zinderend vervolg aan het lovend ontvangen optreden in 2020. Toen stond de band in een kleinere zaal aan de Burgakker en was het aantal zitplaatsen vanwege corona gelimiteerd. Het concert dat zaterdagavond zo’n 250 muziekliefhebbers naar de Burgakker lokte, vond plaats zonder beperkingen en bood optimaal muzikaal vertier.
Meer dan optreden
vanBakkus deed meer dan optreden. De band van Guido van Eijk, Fons van Heesch, William van Houtum en Jeroen van Lier had een boeiende verhaallijn uitgedokterd en zangeres Dorien ‘Dorini’ Habraken bereid gevonden de regie te nemen. Aan de hand van enkele vlogs, die op de beeldschermen werden vertoond, maakte Habraken duidelijk dat ze een amateurbandje zocht dat in honderd dagen kon uitgroeien tot een popgroep met Ziggo Dome-potentie.
En zo ontrolde zich op de bühne een muzikaal schouwspel waarin vanBakkus ging repeteren voor een rockshow in de grootste poptempel van Nederland. Podium Boxtel veranderde van klein repetitiehok in een miniatuur-Ziggo Dome. De eerste nummers bracht vanBakkus als schuchter viertal, compleet met soms wat stuntelige dialogen en hier en daar een valse noot. Met Oasis’ ‘Wonderwall’ ging het concert van start.
Polsbandjes
Onderbroken door enkele vlogs ontwikkelde vanBakkus zich tot een volwaardige popband. Met de komst van drummer Joost Kurstjens en zangeressen Yvonne van Beers en Jet Mathijssen groeide het optreden aan kracht en kwam het publiek in beweging. Stilzitten was geen optie toen de eerste set werd afgesloten met ‘Valerie’ van Amy Winehouse en Duffy’s ‘Mercy’, gloedvol gezongen door Mathijssen en Van Beers.
Toen het publiek na de pauze de theaterzaal betrad, was alles anders. Alle stoelen waren verdwenen, voor de bühne stonden dranghekken. Iedereen was voorzien van een polsbandje en op meerdere plekken in de zaal knipperden Ziggo-logo’s. Gekleed in prachtige bloemenkostuums openden de mannen van vanBakkus het bal met ‘Psycho Killer’ van Talking Heads en ‘Seven Nation Army’ van The White Stripes.
Van grote meerwaarde was het gastoptreden van rockgitarist Pim Lavaleije, die heerlijke gitaarsolo’s liet horen. Sterk was de bijdrage van de blazerssectie met Henrie van der Voort op saxofoon, Johan van de Loo op trompet en Mathijs van de Laar op trombone. Het leverde een reeks swingende uitvoeringen van bekende popklassiekers op, die ook in de echte Ziggo Dome niet zouden misstaan. Heerlijk was de versie van ‘Get Lucky’ (Daft Punk) die moeiteloos werd samengesmeed met een rap uit Brainpower’s ‘Dansplaat’. De toegift was een dampende uitvoering van ‘Iedereen is van de wereld’ (The Scene).
Kippenvel
De honderd dagen-uitdaging van Dorien Habraken bleek tegen de klok van middernacht meer dan geslaagd. Het was de bandleden van vanBakkus gelukt een Boxtels Ziggo Dome-optreden neer te zetten. ,,Ik heb er nog steeds kippenvel van”, bekende Habraken na afloop. Heel voorzichtig refereerde ze al aan een reprise. Begrijpelijk. Een beetje popartiest die de Ziggo Dome één keer uitverkoopt, wil er vaker optreden. Benieuwd of vanBakkus dit durft te dromen. De eerste Boxtelse Ziggo Droom is in elk geval uitgekomen…
Tekst: Marc Cleutjens